urodzony: 4 marca 1899 r., Zwierzyniec, Polska
zmarł: 31 sierpnia 1971 r., Falkirk, Szkocja
pochowany: Warszawa, Polska – Cmentarz Bródnowski – kwatera 108N, rząd 6, grób 16
rodzina: ojciec Józef
odznaczenia: polskie – Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 11150), Krzyż Walecznych, Medal Wojska, Medal Niepodległości, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921, Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Krzyż Legionowy; francuskie: Croix de Guerre
Losy przedwojenne:
Jan Dorantt ukończył szkołę i zdał maturę w Kijowie. Tam należał do Polskiej Organizacji Wojskowej. W listopadzie 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego i został przydzielony do 7 Pułku Ułanów. Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej (1919 r.). W marcu 1920 r jako adiutant 9 Batalionu Saperów został skierowany na front wojny polsko-bolszewickiej. W 1921 r. pełnił służbę w dowództwie 2 Armii. Następnie w macierzystym Pułku Strzelców Kaniowskich służył do roku 1934 na stanowisku adiutanta 27 Batalionu Saperów, kierownika składów i warsztatów technicznych, dowódcy kompanii saperów, dowódcy kompanii szkolnej. W 1935 r. został wykładowcą w Szkole Podchorążych Rezerwy Saperów. W 1937 r. został przeniesiony do 4 Batalionu Saperów w Przemyślu na stanowisko dowódcy kompanii saperów. Po jego przekształceniu od stycznia 1939 r. w 4 Pułk Saperów został w nim dowódcą 1 Batalionu (od marca 1939 r. w stopniu majora saperów).
Losy w czasie II wojny światowej:
W 1939 r. w czasie mobilizacji objął dowództwo 90 Batalionu Saperów. Na jego czele walczył w kampanii wrześniowej. Następnie przedostał się na zachód Europy, gdzie był dowódcą 10 Kompanii Saperów Polskich Sił Zbrojnych.
Od sierpnia 1943 r. do 10.06.1947 r. w stopniu podpułkownika był dowódcą saperów 1 Polskiej Dywizji Pancernej, z którą przebył cały szlak bojowy.
Losy powojenne:
Jan Dorantt pozostał po II wojnie światowej na emigracji w Wielkiej Brytanii. W 1954 r. został dyrektorem fabryki w Falkirk w Szkocji, gdzie zmarł w 1971 r. 15 września 1972 r. został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
autor: Aneta Hoffmann