urodzony: 23 października 1920 r., Polska
zmarł: 31 stycznia 1996 r., Zgierz, Polska
pochowany: cmentarz komunalny w Zgierzu (woj. łódzkie), Polska
rodzina: dzieci – Danuta, Roman jr.
odznaczenia: polskie – Odznaka Honorowa za Rany; brytyjskie – France-Germany Star, 1939/45 Star
Losy przedwojenne:
Lata dziecinne spędził w Łodzi, uczęszczał na nauki do szkoły podstawowej w Aleksandrowie Łódzkim.
Losy w czasie II wojny światowej:
Służył w 1 Polskiej Dywizji Pancernej w 9 Batalionie Strzelców Flandryjskich. Ranny jesienią 1944 roku w nogę w walkach o wyzwolenie Bredy. Przewieziony do angielskiego szpitala w Lier (Belgia). Po wyleczeniu ran powrócił do swojego batalionu. Przeszedł cały szlak bojowy od Normandii do Niemiec. W trakcie służby w Polskich Siłach Zbrojnych używał nazwiska Dymkowski (nazwisko panieńskie jego żony).
Losy powojenne:
Powrócił do Polski w 1946 roku. Po powrocie do Kraju zamieszkał w Łodzi, następnie przeprowadził się do Zgierza, gdzie mieszkał i pracował do końca życia. Całe powojenne życie pracował w zakładach tkackich w Zgierzu i Łodzi. Do końca lat 50-tych XX w. był inwigilowany, nękany i zmuszany do współpracy ze służbami specjalnymi PRL, którym to nigdy się nie poddał.
Pochowany w Zgierzu na cmentarzu komunalnym.
autor: Witold Gudyś (Polska Grupa Pamięci Historycznej)
źródło: informacje pozyskane od Romana Wiczela jr.
