urodzony: 22 czerwca 1922 r., Dzierżanowo, Polska
zmarł: 19 grudnia 2022 r., Londyn, Wielka Brytania
pochowany: Henley on Thames, Wielka Brytania
rodzina: rodzice – ojciec Stefan, matka Helena; żona Caroline Grenfell, 2 dzieci
odznaczony: polskie – Krzyż Walecznych, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski; francuskie – Legia Honorowa
Losy przedwojenne:
Zbigniew Mieczkowski pochodził z rodziny ziemiańskiej. Początkowo uczęszczał do Gimnazjum im. Zamoyskiego, a następnie do Gimnazjum im. Długosza we Włocławku.
Losy w czasie II wojny światowej:
Po kampanii wrześniowej 1939 r. przez Rumunię przedostał się do Francji, gdzie od grudnia 1939 r. wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych. Po klęsce Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii. Tu ukończył Szkołę Podchorążych Broni Pancernej i Liceum im. Słowackiego w Glasgow, gdzie zdał maturę. Przydzielony do 1 Dywizji Pancernej walczył w jej szeregach od inwazji na Normandię w sierpniu 1944 r., walcząc m.in. pod Falaise jako podoficer 2 Pułku Pancernego. Ranny pod Cavincourt w Normandii. Za okazane męstwo odznaczony Krzyżem Walecznych, a w grudniu 1944 r. awansowany do stopnia podporucznika. Przeszedł z Dywizją cały jej szlak bojowy od Francji po Niemcy jako dowódca plutonu czołgów oraz adiutant dowódcy 2 Pułku Pancernego. Po zakończeniu wojny jeszcze 2 lata stacjonował jako żołnierz 1 Dywizji na terenie Niemiec, następnie w marcu 1947 r. powrócił do Anglii.
Losy powojenne:
Po demobilizacji z Polskich Sił Zbrojnych Zbigniew Mieczkowski pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii i pracował jako handlowiec, a następnie ceniony przedsiębiorca. Był bardzo aktywnym działaczem polonijnym m.in. członkiem Rady Instytutu Polskiego i Muzeum gen. Sikorskiego w Londynie. Wiele uczynił także dla pamięci o żołnierzach 1 Dywizji Pancernej, działając aktywnie w Związku Kół Oddziałowych jej weteranów oraz utrzymując kontakt z władzami miast północnej Europy wyzwolonych przez Dywizję. Był również przewodniczącym komitetów, które wybudowały pomniki – polskich pułków pancernych w Duns (Szkocja, 1981 r.) oraz 1 Dywizji Pancernej w Warszawie (1995 r.). Uczestniczył w szeregu wydarzeniach upamiętniających żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych. Pisał artykuły i wspomnienia. Zmarł w wieku 100 lat, a jego pogrzeb odbył się 9.01.2023 r. w Sacred Heart Church w Henley of Thames w Wielkiej Brytanii.
autor: Aneta Hoffmann
zdjęcie: źródło – www.generalmaczek.pl